پسوریازیس: علائم، علل، درمان

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک اختلال پوستی است که باعث می شود سلول های پوست تا 10 برابر سریعتر از حد طبیعی تکثیر شوند. این باعث می شود که پوست به صورت تکه های ناهموار ایجاد شود. در پوست روشن تر، لکه ها می توانند قرمز با پوسته های سفید باشند. در پوست های تیره تر، لکه ها می توانند بنفش، بنفش یا قهوه ای با پوسته های خاکستری باشند. آنها می توانند در هر جایی رشد کنند، اما بیشتر روی پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر می شوند. پسوریازیس از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. گاهی اوقات در اعضای یک خانواده اتفاق می افتد.

کسب اطلاعات بیشتر: 15 اشتباه رایج هنگام تلاش برای کاهش وزن

علائم پسوریازیس

علائم پسوریازیس بسته به نوع شما می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج پسوریازیس پلاکی (که رایج ترین نوع آن است) عبارتند از:

• پلاک ها در پوست های روشن تر، این رنگ قرمز به نظر می رسد که اغلب با فلس های نقره ای رنگ پوشیده شده است. در پوست های تیره تر، پلاک ها ممکن است قهوه ای تیره یا ارغوانی با پوسته های خاکستری باشند. این پلاک ها ممکن است خارش دار و دردناک باشند و گاهی ترک می خورند و خونریزی می کنند. در موارد جدی، پلاک ها رشد کرده و ادغام می شوند و مناطق وسیعی را می پوشانند.
• مشکلات ناخن دست و پا. ناخن های شما ممکن است تغییر رنگ دهند یا سوراخ های کوچکی در آنها ایجاد شود. آنها همچنین ممکن است خرد شوند یا از بستر ناخن شل شوند.
• پوست سر پلاک ها، پوسته ها یا پوسته روی پوست سر ظاهر می شوند.
• افراد مبتلا به پسوریازیس نیز ممکن است به نوعی آرتریت به نام آرتریت پسوریاتیک مبتلا شوند. باعث درد و تورم در مفاصل می شود. بنیاد ملی پسوریازیس تخمین می زند که بین 10 تا 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریازیس نیز مبتلا هستند.

انواع پسوریازیس

انواع دیگر پسوریازیس عبارتند از:

• پسوریازیس پوسچولار که باعث تغییر رنگ پوست و پوسته پوسته شدن پوست با جوش های ریز در کف دست ها و کف پا می شود.
• پسوریازیس روده ای، که اغلب در دوران کودکی یا بزرگسالی شروع می شود، باعث ایجاد لکه های کوچکی به رنگ صورتی، قرمز، قهوه ای یا بنفش می شود که عمدتاً روی تنه و اندام ها هستند. محرک‌ها ممکن است عفونت‌های تنفسی، گلودرد استرپتوکوکی، التهاب لوزه‌ها، استرس، آسیب به پوست یا مصرف داروهای ضد مالاریا یا بتا بلوکر باشند.
• پسوریازیس معکوس که باعث ایجاد ضایعات تغییر رنگ و براق می شود که در چین های پوستی مانند زیر بغل، کشاله ران و زیر سینه ها ظاهر می شود. در پوست روشن، ضایعات قرمز روشن خواهند بود. در پوست‌های تیره‌تر، تیره‌تر از پوست اطراف هستند و می‌توانند به رنگ بنفش یا قهوه‌ای باشند.
• پسوریازیس اریترودرمیک که باعث تغییر رنگ شدید پوست و ریزش پوسته ها در ورقه ها می شود. این ناشی از آفتاب سوختگی بد، عفونت ها، برخی داروها و توقف برخی از انواع درمان پسوریازیس است. باید فوراً درمان شود زیرا می تواند منجر به بیماری شدید شود.

چه چیزی باعث پسوریازیس می شود؟

هیچ کس علت دقیق پسوریازیس را نمی داند، اما کارشناسان معتقدند که این بیماری ترکیبی از موارد است. چیزی باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شما می شود که باعث التهاب می شود. که باعث می شود سلول های جدید پوست خیلی سریع تشکیل شوند. به طور معمول، سلول های پوست هر 10-30 روز تعویض می شوند. با پسوریازیس، سلول های جدید هر 3-4 روز رشد می کنند. تجمع سلول های قدیمی که با سلول های جدید جایگزین می شوند، فلس ها را ایجاد می کنند.

پسوریازیس معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود، اما ممکن است نسل ها از بین برود. به عنوان مثال، پدربزرگ و نوه آنها ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، اما مادر کودک نه.

مواردی که می توانند باعث شیوع پسوریازیس شوند عبارتند از:

• بریدگی، خراش یا جراحی
• استرس عاطفی
• عفونت های استرپتوکوکی
• داروها، از جمله داروهای فشار خون، داروهای ضد مالاریا، لیتیوم و سایر تثبیت‌کننده‌های خلق و خو، آنتی‌بیوتیک‌ها و NSAIDها

آیا پسوریازیس مسری است؟

پسوریازیس مسری نیست، به این معنی که با لمس فردی که به آن مبتلا است منتقل نمی شود. از آنجایی که این بیماری با سیستم ایمنی ارتباط دارد، یک بیماری داخلی است حتی اگر در خارج از بدن شما ظاهر شود.

عوامل خطر پسوریازیس

ژن ها: تکه های کوچکی از DNA شما به نام ژن دستورالعمل هایی را برای سلول های شما حمل می کند. آنها رنگ چشم و مو، توانایی شما برای چشیدن چیزهای خاص و سایر روش های عملکرد بدن شما را کنترل می کنند. برخی از ژن ها فقط در زمان های خاصی فعال هستند.

وقتی پسوریازیس دارید، ژن‌هایی که سیگنال‌های سیستم ایمنی شما را کنترل می‌کنند با هم مخلوط می‌شوند. به جای محافظت از بدن شما در برابر مهاجمان، همانطور که قرار است انجام شود، التهاب را تقویت می کند و سلول های پوست را بیش از حد فعال می کند.

دانشمندان بیش از 80 ژن را در افراد مبتلا به پسوریازیس یافته اند. آنها فکر می کنند برای ایجاد این بیماری بیش از یک ژن لازم است و به دنبال ژن های اصلی هستند.

از هر 100 نفر حدود 10 نفر ژن هایی دارند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را در آنها افزایش می دهد، اما تنها دو یا سه نفر از آنها واقعاً این بیماری را دارند.

الکل: افرادی که زیاد الکل می نوشند، به ویژه مردان جوان در معرض خطر بیشتری هستند. همچنین، الکل می تواند درمان ها را کم اثر کند.

سیگار کشیدن: روشن کردن می تواند خطر ابتلا به پسوریازیس را دو برابر کند. اگر شما نیز خویشاوندان مبتلا به این عارضه دارید، نه برابر بیشتر احتمال دارد به آن مبتلا شوید. و کشیدن سیگار خلاص شدن از علائم را دشوارتر می کند. این بیماری ارتباط نزدیکی با یک نوع صعب العلاج به نام پسوریازیس پوسچولار دارد که کف دست ها و کف پاهای شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

چه کسانی به پسوریازیس مبتلا می شوند؟

پسوریازیس بر:

• 2 تا 3 درصد از مردم در سراسر جهان
• حدود 3 درصد از مردم در ایالات متحده
• برخی از فرهنگ ها بیش از دیگران است. در سراسر جهان، پسوریازیس بیشتر در شمال اروپا و کمترین شیوع آن در شرق آسیا است.
• تشخیص پسوریازیس
• پزشک شما یک معاینه کامل انجام می دهد و از شما می پرسد که آیا افراد خانواده شما پسوریازیس دارند یا خیر.

معاینه بدنی. معمولاً تشخیص پسوریازیس برای پزشک آسان است، به خصوص اگر پلاک هایی در مناطقی مانند موارد زیر داشته باشید:

• پوست سر
• گوش ها
• آرنج
• زانو
• ناف
• ناخن

تست های آزمایشگاهی پزشک ممکن است بیوپسی انجام دهد – قطعه کوچکی از پوست را بردارد – و آن را آزمایش کند تا مطمئن شود که عفونت پوستی ندارید.

درباره آزمایشات و تشخیص پسوریازیس بیشتر بدانید.

مراحل پسوریازیس

هیچ مرحله مشخصی از پسوریازیس وجود ندارد. ممکن است با بدتر شدن علائم در طول زمان پیشرفت کند. به شدت توصیه می شود که در صورت بروز علائم خود با پزشک خود صحبت کنید تا به پسوریازیس شدید تبدیل نشود یا دچار عوارض دیگری نشوید.

درمان پسوریازیس

درمان های زیادی برای پسوریازیس وجود دارد. برخی رشد سلول های جدید پوست را کند می کنند و برخی دیگر خارش و خشکی پوست را تسکین می دهند. پزشک شما بر اساس اندازه و محل بثورات پوستی، سن، سلامت کلی و موارد دیگر، یک برنامه درمانی را انتخاب می کند که برای شما مناسب است. درمان های رایج عبارتند از:

داروهای پسوریازیس

• کرم های استروئیدی
• کرم موضعی تجویزی روفلومیلاست (Zoryve)
• مرطوب کننده های پوست خشک
• اسید سالیسیلیک
• قطران زغال سنگ (یک درمان رایج برای پسوریازیس پوست سر موجود در لوسیون ها، کرم ها، فوم ها، شامپوها و محلول های حمام)
• کرم یا پماد مبتنی بر ویتامین D (نوع قوی به دستور پزشک – ویتامین D موجود در غذاها و قرص ها هیچ تاثیری ندارد)
• کرم های رتینوئید
• مهارکننده های کلسینورین
• آنترالین

درمان‌های پسوریازیس متوسط تا شدید عبارتند از:

متوترکسات. این دارو می تواند باعث بیماری مغز استخوان و کبد و همچنین مشکلات ریوی شود، بنابراین فقط برای موارد جدی است و پزشکان از نزدیک بیمارانی را که از این دارو استفاده می کنند نظارت می کنند. شما باید آزمایش‌های آزمایشگاهی، شاید عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه، و احتمالاً بیوپسی کبد انجام دهید.

رتینوئیدها این قرص‌ها، کرم‌ها، فوم‌ها، لوسیون‌ها و ژل‌ها دسته‌ای از داروهای مرتبط با ویتامین A هستند. رتینوئیدهای خوراکی می‌توانند عوارض جانبی جدی از جمله نقایص مادرزادی ایجاد کنند، بنابراین برای زنان باردار یا قصد بچه‌دار شدن توصیه نمی‌شوند.

سیکلوسپورین این دارو که برای سرکوب سیستم ایمنی ساخته شده است، ممکن است برای موارد جدی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند مصرف شود. این می تواند به کلیه ها آسیب برساند و فشار خون را افزایش دهد، بنابراین پزشک در حین مصرف از نزدیک مراقب سلامتی شما خواهد بود.

درمان های بیولوژیک اینها با مسدود کردن بخشی از سیستم ایمنی بدن که در پسوریازیس بیش فعال است، عمل می کنند. درمان های بیولوژیک عبارتند از:

• آدالیموماب (حمیرا). بیوسیملارها عبارتند از Amjevita و Cytelzo.
• برودالوماب (سیلیک)
• Certolizumab-pegol (Cimzia)
• اتانرسپت (انبرل). بیوسیملارها شامل ارلزی هستند.
• گلیموماب (سیمپونی) و آباتاسپت (اورنسیا) برای آرتریت پسوریاتیک
• گوسل کوماب (ترمفیا)
• Infliximab (Avsola، Inflectra، Remicade). بیوسیمیلارها عبارتند از Renflexis و Inflectra.
• Ixekizumab (اتانژکتور Taltz، سرنگ Taltz)
• ریسانکیزوماب (Skyrizi)
• Secukinumab (Cosentyx)
• تیلدراکیزوماب (ایلومیا، ایلومتری)
• Ustekinumab (Stelara)
• درمان های غیر بیولوژیکی این بدان معناست که از یک موجود زنده نیامده است. درمان های غیر بیولوژیک عبارتند از:
• توفاسیتینیب (Xeljanz)
• مهارکننده های آنزیم داروهای آپرمیلاست (Otezla) و deucravacitinib (Sotyktu) انواع جدیدی از داروها برای بیماری های التهابی طولانی مدت مانند پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک هستند. آنها قرص هایی هستند که یک آنزیم خاص را مسدود می کنند، که به کند کردن سایر واکنش هایی که منجر به التهاب می شود کمک می کند.

آگونیست گیرنده آریل هیدروکربن (AHR). تاپیناروف (وتاما) یک کرم موضعی بدون استروئید و یک بار در روز است که می توان آن را برای تمام نواحی بدن به جز چشم و داخل واژن استفاده کرد.

نور درمانی یک پزشک نور ماوراء بنفش را به پوست شما می تاباند تا رشد سلول های پوست را کاهش دهد. پسورالن به علاوه اشعه ماوراء بنفش A (PUVA) درمانی است که دارویی به نام پسورالن را با شکل خاصی از اشعه ماوراء بنفش ترکیب می کند.

درمان های جایگزین و درمان های خانگی برای پسوریازیس

انواع مختلفی از درمان های طبیعی وجود دارد که می توانید برای کمک به علائم پسوریازیس روی پوست خود اعمال کنید. اثربخشی 100٪ هیچ کدام ثابت نشده است، اما آنها گزینه های جایگزین هستند. این شامل:

• کرم های موضعی انگور اورگان
• رطوبت
• کرم های موضعی کپسایسین
• اسیدهای چرب امگا 3
• آلوئه ورا
• حمام های جو دوسر
• نابرابری های سلامتی پسوریازیس

برخی از گروه های نژادی و قومی پسوریازیس را متفاوت تجربه می کنند. مطالعات نشان می دهد که افراد سفید پوست در مقایسه با سایر گروه ها بالاترین میزان پسوریازیس را دارند. اما مطالعات نشان می دهد که سایر گروه های نژادی و قومی علائم خود را کمتر از سفیدپوستان گزارش می کنند. این می تواند به دلیل عدم اعتماد به سیستم مراقبت های بهداشتی و هزینه های بالای درمان باشد.

عوارض پسوریازیس

پسوریازیس ممکن است با تعدادی از عوارض همراه باشد. پس از تشخیص، از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است هر یک از این موارد را داشته باشید:

• بیماری های چشم مانند چشم صورتی
• آرتریت پسوریاتیک
• سرطان های خاص
• چاقی
• بیماری قلبی
• مسائل مربوط به سلامت روان، از جمله عزت نفس پایین و افسردگی
• دیابت نوع 2
• فشار خون بالا
• یکی دیگر از بیماری های خود ایمنی، از جمله بیماری کرون، بیماری سلیاک و اسکلروز
• زندگی با پسوریازیس
• رژیم غذایی پسوریازیس

هیچ غذایی برای ایجاد پسوریازیس شناخته نشده است. اما انواع خاصی از غذاها و نوشیدنی ها می توانند آن را بدتر کنند، از جمله:

• الکل
• لبنیات
• کربوهیدرات های تصفیه شده
• چربی های اشباع شده و چربی های ترانس
• شکر اضافه شده
• گلوتن
• هزینه های پسوریازیس

هزینه های پرداختی برای افرادی که پسوریازیس دارند می تواند حداقل 12500 دلار در سال باشد. این شامل هزینه های مستقیم مانند داروها، ویزیت پزشک و روش ها می شود. اما شامل هزینه های غیرمستقیم مانند از دست دادن کار، حمل و نقل جایگزین و درمان نیز می شود. افرادی که پسوریازیس آنها متوسط تا شدید است می توانند هزینه متوسط بالاتری داشته باشند، حداقل 21400 دلار در سال. و افرادی که تحت درمان با داروهای بیولوژیک قرار می گیرند، می توانند بالاترین میانگین هزینه را داشته باشند، حدود 29800 دلار. تفاوت بزرگ در هزینه ها به دلیل داروهای مختلف مورد استفاده برای درمان است.

مدیریت پسوریازیس

کارهای خاصی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا در طول زمان زندگی با پسوریازیس را قابل کنترل تر و آسان تر کنید.

• حمام های کوتاه مدت و روزانه با آب گرم و صابون بدون حساسیت داشته باشید. سعی کنید پوست خود را خیلی خشک نکنید. به آرامی روی نواحی خشک ضربه بزنید.
• پوست خود را با یک کرم یا پماد غلیظ و غنی مرطوب کنید.
• پزشک ممکن است جعبه نور درمانی را توصیه کند که مستقیماً به پوست شما بتابد. در غیر این صورت، خوب است که روزانه حداقل 15 تا 30 دقیقه نور خورشید دریافت کنید.
• ورزش کنید، زیاد بخوابید و تمرین‌های آرام‌سازی مختلف مانند مدیتیشن را امتحان کنید.
• یک دفتر خاطرات داشته باشید که چه چیزی باعث شعله ور شدن شما می شود. این به شما کمک می کند تا بدانید چه چیزی خوب است و چه چیزی خوب نیست تا از موارد آینده اجتناب کنید.
• پسوریازیس و سلامت روان

مراقبت از سلامت روان همیشه خوب است، اما اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، شانس بیشتری برای ابتلا به برخی شرایط سلامت روان دارید. در صورت داشتن علائم به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از شرایط عبارتند از:

• اضطراب
• افسردگی
• اختلال عملکرد جنسی
• اختلالات مصرف مواد
• اختلالات خواب
• اختلالات اشتها
• روان پریشی
• محرک های پسوریازیس

برخی از چیزها می توانند پسوریازیس را برای اولین بار تحریک کنند یا اگر قبلاً به آن مبتلا شده اید، باعث تشدید آن شوند. این شامل:

تغییرات هورمونی: این بیماری اغلب در دوران بلوغ خود را نشان می دهد یا عود می کند. یائسگی نیز می تواند آن را تحریک کند. در دوران بارداری، علائم شما ممکن است بهتر شود یا حتی از بین برود. اما پس از تولد نوزاد، ممکن است شعله ور شوید.

استرس: دانشمندان فکر می‌کنند که سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به فشارهای روحی و عاطفی واکنش نشان دهد، همان‌طور که به مشکلات جسمی مانند آسیب‌ها و عفونت‌ها پاسخ می‌دهد.

داروها: برخی درمان ها می توانند پسوریازیس را بدتر کنند. این شامل:

لیتیوم که اختلال دوقطبی و سایر بیماری های روانی را درمان می کند
فشار خون بالا و داروهای قلب، از جمله پروپرانولول (ایندرال) و سایر مسدود کننده های بتا، مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین و کینیدین
داروهای ضد مالاریا، از جمله کلروکین، هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) و کویناکرین
ایندومتاسین (ایندوسین)، که التهاب را درمان می کند
ترک استروئید: استروئیدهای موضعی (داروهایی که با التهاب مبارزه می کنند، به شکل هایی که روی پوست خود قرار می دهید) برخی از رایج ترین درمان های پسوریازیس هستند. اما اگر خیلی سریع استفاده از آنها را متوقف کنید، می توانند باعث تشدید علائم شوند.

HIV: پسوریازیس معمولاً در مراحل اولیه عفونت HIV بدتر می شود، اما پس از شروع درمان های خاص بهتر می شود.

سایر عفونت‌ها: عفونت‌های استرپتوکوکی، به‌ویژه، با پسوریازیس روده‌ای که شبیه قطره‌های قرمز کوچک به نظر می‌رسد مرتبط هستند. کودکان اغلب قبل از اولین عود گلودرد استرپتوکوکی دارند. گوش درد، برونشیت، التهاب لوزه یا عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا نیز ممکن است محرک باشند.

نور خورشید: کمی نور طبیعی برای اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس مفید است. اما برای چند نفر، نور خورشید وضعیت آنها را بدتر می کند و همچنین آفتاب سوختگی بد می تواند. اگر می خواهید بیرون باشید از پوست خود محافظت کنید.

صدمات پوستی: بریدگی، خراشیدگی، نیش حشره، عفونت یا خاراندن بیش از حد می تواند باعث ایجاد این بیماری شود.

وزن: افرادی که چاق هستند در چین و چروک های پوست خود پلاک ایجاد می کنند.

آب و هوا: پسوریازیس شما ممکن است در زمستان بدتر شود. هوای خشک، نور طبیعی کمتر و دمای سرد می تواند علائم را بدتر کند. پوست خود را مرطوب نگه دارید و از یک مرطوب کننده در خانه استفاده کنید.

پیش آگهی پسوریازیس

با پسوریازیس چه انتظاری داریم

پسوریازیس که معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می شود، به طور معمول فقط چند ناحیه را تحت تأثیر قرار می دهد. در موارد جدی، پسوریازیس می تواند قسمت های بزرگی از بدن را بپوشاند. لکه ها می توانند بهبود یافته و سپس برگردند.

پسوریازیس یک بیماری مادام العمر است که می تواند دوره های بهبودی و تشدید را طی کند.

آیا درمانی برای پسوریازیس وجود دارد؟

هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان تا حد زیادی علائم را کاهش می دهد، حتی در موارد جدی. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که وقتی التهاب پسوریازیس را بهتر کنترل کنید، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته، سندرم متابولیک و سایر بیماری‌های مرتبط با التهاب کاهش می‌یابد.

پسوریازیس یک بیماری مادام العمر است که در صورت عدم درمان ممکن است در طول زمان بدتر شود. اما کارهای خاصی وجود دارد که می توانید برای کمک به آن انجام دهید، مانند استفاده از کرم ها و پمادها، حذف برخی غذاها از رژیم غذایی خود و مراجعه به دکتری که می تواند دارو تجویز کند. اگر پسوریازیس دارید، هنوز هم می توانید زندگی سالمی داشته باشید.